-
1 prowadzić
глаг.• вести• водить• возить• выставлять• дирижировать• ехать• заведовать• командовать• наводить• направить• направлять• отвести• отводить• отвозить• повести• повозить• поступать• править• привести• приводить• проводить• руководить• увести• управлять• устремить• устремлять* * *prowadz|ić\prowadzićony несов. вести;\prowadzić pod rękę вести под руку; \prowadzić samochód вести машину (автомобиль); \prowadzić do zwycięstwa вести к победе; \prowadzić piłkę спорт. вести мяч; \prowadzić korespondencję переписываться, вести переписку
+ wieść* * *prowadzony несов.вести́prowadzić pod rękę — вести́ по́д руку
prowadzić samochód — вести́ маши́ну (автомоби́ль)
prowadzić do zwycięstwa — вести́ к побе́де
prowadzić piłkę — спорт. вести́ мяч
prowadzić korespondencję — перепи́сываться, вести́ перепи́ску
Syn: -
2 korespondencja
сущ.• корреспонденция• переписка• соответствие* * *korespondencj|a♀ корреспонденция; переписка;\korespondencja urzędowa (prywatna) деловая (частная) переписка; prowadzić (utrzymywać) \korespondencjaę вести переписку, переписываться
* * *жкорреспонде́нция; перепи́скаkorespondencja urzędowa (prywatna) — делова́я (ча́стная) перепи́ска
prowadzić (utrzymywać) korespondencję — вести́ перепи́ску, перепи́сываться
См. также в других словарях:
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
korespondencja — ż I, DCMs. korespondencjacji; lm D. korespondencjacji (korespondencjacyj) 1. blm «porozumiewanie się listowne; pisanie listów» Ożywiona, rozległa korespondencja. Korespondencja handlowa. Korespondencja między braćmi. Korespondencja z koleżanką… … Słownik języka polskiego
korespondencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porozumiewanie się, przekazywanie informacji za pomocą listów lub ich odpowiedników (telegramów, faksów itp.), pisywanie, wysyłanie i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korespondować — ndk IV, korespondowaćduję, korespondowaćdujesz, korespondowaćduj, korespondowaćował 1. «prowadzić korespondencję, pisać listy, porozumiewać się listownie» Korespondować z kimś. 2. przestarz. «być w związku z czymś, być stosownym, odpowiadać… … Słownik języka polskiego
rozległy — rozległyglejszy 1. «zajmujący znaczną przestrzeń, daleko, szeroko się rozpościerający, rozciągający; obszerny» Rozległy gmach. Rozległy widok. Rozległy obszar, plac, teren. Rozległa hala sportowa. Rozległa panorama, perspektywa, przestrzeń.… … Słownik języka polskiego
sekretariat — m IV, D. u, Ms. sekretariatacie; lm M. y «dział instytucji, w którym się załatwia sprawy bieżące, korespondencję, interesantów; ogół tych spraw; zespół pracowników tego działu; kancelaria, lokal, w którym się ten dział mieści» Sekretariat sądu,… … Słownik języka polskiego
dziennik podawczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} w urzędach: księga, w której rejestruje się przychodzącą i wychodzącą korespondencję : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadzić dziennik podawczy. Oddać coś na dziennik podawczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ewidencjonować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ewidencjonowaćnuję, ewidencjonowaćnuje, ewidencjonowaćany {{/stl 8}}– zewidencjonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić ewidencję; gromadzić, rejestrować, aktualizować dane : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
